Rosa

KNUT HAMSUN

ROSA

Türkçesi

Behçet Necatigil

Knut Hamsun, 1859’da Norveç’te doğdu. Asıl adı Knut Pedersen’dir. Yazarlıkta kullandığı Hamsun adını, babasının 1863’te yerleştiği Hamsund Köyü’nden aldı. Çocukluğu ve gençliği kırsal bölgede geçti. Hemen hemen hiç resmî eğitim görmedi. Genç yaşta çeşitli işlerde çalışmaya, bir yandan da yazmaya başladı. 1890’da yayımladığı ilk romanı Açlık'ın büyük başarı elde etmesinden sonra, hayatını yazarlıkla kazanmaya başladı. Hamsun, Göçebe adlı romanıyla 1920’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldı. 1930’larda ülkesindeki faşist partiye katıldı. 2. Dünya Savaşı’nda Norveç’in işgali sırasında Almanları destekledi. Savaştan sonra bu nedenle tutuklandı, ancak ileri yaşı dolayısıyla yalnızca para cezasına çarptırıldı. Hamsun’un yalın ve çocuksu üslubu incelikle örülmüş bir düzyazı şiirini andırır. Yapıtlarında Rus yazarlarının, özellikle de Dostoyevski’nin ruhsal yaklaşımı ile Amerikan edebiyatının etkilerini taşıyan kara mizahı birleştirmiştir. Romanlarındaki neşeli hava, insanın çevresini saran boşluğu gizlemekten uzaktır. 20. yüzyıl başında gelişen yeni-romantizmin edebiyattaki öncüsü olmuş ve romanı aşırı bir doğalcılığa kaymaktan kurtarmıştır. Yapıtları ancak ölümünden sonra ilgi görmüştür. Göçebe, Viktorya, Pan, Hüzünlü Havalar, İstanbul'da İki İskandinav Seyyah, Son Mutluluk başlıca yapıtlarıdır. Hamsun 1952’de Norveç’te öldü.

Behçet Necatigil, 1916’da İstanbul’da doğdu. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu’nu bitirdikten sonra 1940-72 yılları arasında öğretmenlik yaptı. Çağdaş Türk Edebiyatı’nın en seçkin şairlerinden biri olan Necatigil’in 1945’ten başlayarak yayımlanan şiir kitapları arasında Eski Toprak, 1957 Yeditepe Şiir Armağanı’na; Yaz Dönemi, 1964 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü’ne değer görüldü. Radyo oyunları da yazan Necatigil, Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü ile Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü' nü hazırladı. Almanca’dan çeviriler yaptı; sekizi Knut Hamsun’dan olmak üzere otuza yakın kitap çevirdi. 1979’da İstanbul’da öldü.

1

18** kışında Rönneberg’in balıkçı motorlarından biriyle Aalesund’dan Lofot Adaları’na gittim. Yolculuk ucu ucuna dört hafta sürdü; Skroven’de motordan ayrıldım, yoluma devam için bir fırsat kollamaya başladım. Paskalya’ya doğru, bir alamana kayığı, Saltenland’a geçiyordu; bu yol beni tam hedefime ulaştırmazdı, ama yine de ona bindim. Bu yolculuğa bir tanıdık, bir arkadaş yüzünden çıkmıştım, o taraflarda oturuyordu, adı Munken Vendt’ti; birlikte uzun bir gezi yapmayı kararlaştırmıştık. On beş sene oluyor; bir insan ömrünün yarısı.

Güzel bir gündü, Çarşamba, 16 Nisan, Sirilund bucağına geldim. Büyük tüccar Mack yaşıyordu orada.