Ik heb eens gedroomd dat ik in een klooster was en moest studeren omdat ik prior en later opperinquisiteur moest worden.'

`Slaap dan maar door Pepe; misschien word je het nog eens echt! Maar nu moet ik weg om aangifte te doen opdat er proces-verbaal opgemaakt kan worden. Zorg ervoor dat er aan het lijk noch aan de twee pakketten iets veranderd wordt.'

Hij verdween in de duisternis en Pepe luisterde naar zijn schreden tot hij ze in de verte niet meer hoorde.

`Santa Lauretta, wat zal de kapitein in mijn oude broek zoeken! En toch heb ik hem de zuivere waarheid verteld, want de brief zit werkelijk in mijn broek, maar niet in die die aan de spijker hangt, maar in die die ik aan mijn achterste heb. En wat mijn hoofd betreft, ik geloof dat dat nog heel wat steviger op mijn romp zit dan dat van onze brave don Lucas, die niet in zijn slaap heeft leren lezen. Maar nu moet ik ervoor zorgen dat de ring niet in handen komt van een liefhebber die me de dood in kan jagen.'

Hij liep naar een rotsblok dat in het zand lag en enkele honderden kilo's moest wegen. Het leek onmogelijk dat een man, zonder gebruik te maken van mechanische hulpmiddelen, het in beweging kon zetten. Maar Pepe zette zijn schouders ertegen, lichtte het zonder al te grote krachtsinspanning een beetje op, legde de ring in een kuiltje eronder en liet de steen weer in zijn oude stand terugglijden. Blijkbaar beschikte de miquelete over een lichaamskracht die hem ook tegenover de sterkste man tot een gelijkwaardige tegenstander stempelde.

Nu ging hij weer liggen, wikkelde zich in zijn jas en wachtte op de dingen die zouden komen.

Omstreeks die tijd liep een oude vrouw in de grootste haast door Elanchove en klopte op het vensterluik van een armzalig krot dat aan het eind van het dorp lag.

`Don Gregorio, senor escribano (klerk), sta op, sta op; er-zijn verschrikkelijke dingen gebeurd!'

24

In het huisje was een nijdig gesnuif en gesteun en toen een boze stem hoorbaar.

Vie is daar buiten?'

'Ik ben het, Nicolasa, de huishoudster van don Ramon, de alcalde!'

Toen werd het raam geopend, het luik open gestoten en er verscheen een hoofd in de opening.

`Bent u het heus, dofia Nicolasa?' vroeg de zo wreed in zijn slaap gestoorde don Gregorio met die Spaanse hoffelijkheid waarmee twee schoenpoetsers die met elkaar staan te praten, elkaar precies als grande's aanspreken. Vat is er gebeurd?'

Àch, waarde don Gregorio, er is iets vreselijks gebeurd!

Zojuist heeft kapitein don Lucas Despierto ons wakker gemaakt en gemeld dat er beneden bij het water een dode ligt, een man die door Pepe, de Slaapkop, is doodgeschoten. Naast hem liggen drie pakken waarin niets dan kost-baarheden uit het slot zitten. Het zijn drie mannen geweest, twee van hen zijn naar de zee ontsnapt en een had een jongetje op zijn arm. Vermoedelijk hebben ze op het slot ingebroken en misschien wel de allerverschrikkelijkste wanda-den gepleegd. Don Ramon, mijn meester, wil onmiddellijk met de kapitein naar boven om de zaak te onderzoeken en omdat u de escribano bent, moest ik u halen. Schiet op, senor, er is geen tijd te verliezen! Ik zal vast gaan en de heilige Bartholomeus smeken Elanchove te beschermen.'

`Doe dat en ga vast; ik kom direct!' antwoordde de schrijver terwijl hij zijn hoofd terugtrok en het raam sloot.

Enkele ogenblikken later kwam hij al de deur uit en haastte zich naar het huis van zijn chef, bij wie de kapitein zich beyond. De alcalde ontving zijn schrijver met een ernst waaruit men de ernstige aard van de gebeurtenissen kon opmaken.

`Sefior escribano, ik heb u laten roepen om met u een misdaad op te helderen die een zeer ernstig misdrijf genoemd moet worden, als het tenminste werkelijk gebeurd is. Heeft u inkt bij u?'

Tor Dios, don Ramon, die heb ik in de haast vergeten.'

`Neem de mijne dan maar!'

`Die is helemaal ingedroogd, want we hebben in driekwart jaar geen letter meer hoeven te schrijven.'

`Geeft niets. Op het slot zal wel inkt zijn! Hoe staat het met het papier?'

`De drie vel die we even voor Kerstmis gekocht hebben, zijn al maanden geleden opgemaakt.'

`Geeft niets. In het slot zullen we genoeg papier vinden !

Steek uw lantaren aan en licht ons bij. Mag ik u verzoeken, 25

Don Lucas, u bij ons te voegen?'

`Met genoegen, senor alcalde!'

De drie mannen verlieten het huis en begaven zich op weg naar het slot. Zij vonden de poort gesloten en zetten de zware klopper in beweging. Het duurde vrij lang voor ze iemand sloffend over de binnenplaats hoorden komen, en een wre-velige stem vroeg:

`Wie wenst er zo laat binnen gelaten te worden?'

Ìn naam der wet, doe onmiddellijk open! Er heeft een buitengewoon ernstig crimen bij u plaats gevonden!'

Èen crimen! Wat is dat?' vroeg de man terwijl hij de grendel terugschoof. Toen de poort openging, herkenden de binnentredenden de slotbewaarder van de gravin.

Èen crimen is het ontvoeren van een jongetje samen met verzwarende omstandigheden in de vorm van twee pakketten, don Juan de Diaz', antwoordde de alcalde waardig.